- در کمتر از یک دقیقه پاسخ تمام سوالاتتان را از اینجا پیدا کنید و سریع مشکلتان را حل کنید.
- روش ضرایب بار و مقاومت و روش تنش مجاز و حالات حدی، از روش‌های طراحی ساختمان هستند.
- تحمل وزن سازه بر روی پایه های اصلی عامل مهمی است که در طراحی به آن پرداخته می شود.
- در سال ۱۷۵۷ لئونارد اویلر در ادامه به استخراج فرمول کمانش اویلر دست زد که تا حد زیادی توانایی مهندسان را برای طراحی عناصر فشاری بهبود بخشید.
- نقش مهندس سازه، ارائه یک طرح کاربردی، کم مصرف (بهینه) و خلاقانه است.
پی مهمترین قسمت ساختمان است و تمامی بارهای وارده از سازه به پی منتقل می شود بنابراین باید مقام سازی پی ساختمان درست انجام شود. این اجزای ساختمان زیرساختی هستند که استحکام سازه را تعیین می کنند. پی عمیق و پی کم عمق دو دسته اصلی آن هستند و عمق یا کم عمقی نشان دهنده عمق پی در خاک است. پی های کم عمق برای ساختمان های کوچک یا کم ارتفاع استفاده می شود. اما فونداسیون های عمیق برای ساختمان های سنگین و بزرگ مانند بیمارستان ها، دانشگاه ها و مراکز خرید بزرگ مناسب هستند. از جمله وظایف پی می توان به توزیع بار، ایمنی سازه، جلوگیری از واژگونی و تخریب، کاهش مقاومت بارها و جلوگیری از رانش زمین اشاره کرد.
برخی از نکات مهم در طراحی سازه
شرکت جم سازه شرق در سال 1383 ، با هدف مهندسی، اجرا و مدیریت طرحها و پروژه های عمرانی، تاسیس و از همان ابتدا نیل به اهدافی بلند همچون کیفیت و بهبود مستمر، سرلوحه نگرش و سیاستگذاری مدیران و کارکنان آن قرار گرفت. جهت کسب اطلاعات در ارتباط با پروژه های انبوه سازی، شهرک سازی، ویلا سازی، نوسازی مدارس و اضافه بنا با استفاده از سازه فلزی سبک LSF یا CFS و دیگر متریال های نوین ساختمانی به بخش مقالات سایت مراجعه فرمایید. اگر طراحی سازه برای بناهایی پیشنهاد شود که شکل ظاهری آن به صورت طرح های مدرن و غیر متعارف می باشد، محاسبات باید دقیق تر بوده و مواد ساختمانی از استحکام بالا برخوردار باشند.
پس مجله خبری کتب معماران ساختمان، سازه ای برای تحمل بارهای سازه ای و توزیع بارها بر روی زمین است. ابتدا سازه طراحی و اجرا می‌شود و بعد بقیه قسمت‌های ساختمان اجرا می‌شود. سازه در مهندسی سازه عبارت است از یک عضو یا مجموعه‌ای از اعضا که به منظور تحمل و انتقال نیرو به کار می‌رود. در سال ۱۹۸۷یورگ و کورت شیفر نقطه عطفی در نتیجه تقریباً ده سال کار بر روی آنالیز بتن به روش مدل‌های خرپایی یا STM- یک ابزار برای طراحی سازه‌ها با ناپیوستگی‌هایی در گوشه‌ها و مفاصل- ایجاد کردند که یک ابزار قدرتمند دیگر برای تجزیه و تحلیل هندسه پیچیده بتنی بود. با اینکه تا قبل از قرن نوزدهم الاستیسیته به خوبی در قالب نظریه ارائه شده بود اما تا سال ۱۸۲۱ که کلود لویی ناویر فرمولی برای این نظریه ارائه کرد، این کار انجام نشده بود. او در سال ۱۸۲۶ نظریه‌های سازه‌ای متفاوتی را بررسی کرد و اولین کسی بود که دریافت نقش یک مهندس سازه درک حالت نهایی و منهدم شده سازه نیست، بلکه جلوگیری از این شکست است.