مرکز اوتزون: داستان پشت آخرین پروژه یورن اوتزون

حیاط داخلی، که تمام سازه ها را به هم متصل می کند، از باد محافظت می کند و جوهره حیاط های مدیترانه ای را تداعی می کند، شبیه به حیاط های اوتزون که در خانه هایش در مایورکا ادغام شده است. در نتیجه، فضای داخلی فراتر از بیرون است و تجربیات فضایی بسیار پویاتر از آنچه که امروزه در دانمارک دیده می شود، ارائه می دهد. اکثر اتاق‌ها، مملو از نور طبیعی، منظره‌ای پانوراما از آبدره لیم را نیز ارائه می‌دهند و ارتباط هماهنگی بین چشم‌انداز و معماری ایجاد می‌کنند.

این دسته‌های مجسمه‌سازی ناشناس در اطراف یک حیاط درونی با یک درخت جمع شده‌اند، جایی که صلح و سکوت شما را دعوت می‌کند تا بنشینید و به تجربیات یک مرد خردمند گوش دهید – روش اصلی آموزش. – کیم اوتزون.

با وجود تفاوت‌های زمانی و زمینه‌ای قابل توجه، مرکز اوتزون در آلبورگ شباهت‌های زیادی با خانه اپرای نمادین سیدنی دارد. هر دو ساختمان در کنار آب قرار گرفته‌اند و منظر شهری شهرهای مربوطه خود را بازتعریف می‌کنند و دارای سقف‌های مثلثی متمایز هستند که فرم‌های جدید جسورانه را به محیط محلی معرفی می‌کنند. لین اوتزون، دختر یورن می‌گوید: «در مقیاسی متفاوت، خانه اپرا برای سیدنی همان کاری را کرد که این ساختمان (مرکز اوتزون) برای آلبورگ انجام می‌دهد. “در شب، وقتی ماه کامل از ساختمان منعکس می شود و آب مانند شیشه می شود، شما به شدت از جزئیات اطراف خود آگاه می شوید.”